biała sukienka w czerwone kółka

kołysze do taktu nieskończonej prostoty

w poszczególnych dźwiękach obrazy

zamknięte w kształt symboli

na pierwszym planie

kłosy zbóż kłaniają się żniwiarzowi

a deszcz szemrze starą piosenkę żołnierską

wygrywaną na strunach historii

dalej dziewczyny w rumiankowych wiankach

tańczą mazurka

pod ich stopami rozkwitają tysiące maków i bławatków skąpanych w porannej rosie

a wiatr wtóruje na skrzypkach wspomnień

biała sukienka w czerwone kółka płacze ze wzruszenia słysząc znajome dźwięki

pól, łąk i lasów zaklęte

w muzyczną harmonię polskości

chopinowo...