jeszcze tylko zdmuchnę płomień

nim w ciemności się zanurzę

najdrobniejszą iskrę zgaszę

bym w niej trwała jak najdłużej

stłukę zegar i godziny

przemieszają się z nicością

niech mnie porwą ciepłe fale

pożądania z namiętnością

noc skrzydlata sen przyniesie

byś utulił mnie w ramionach

poprowadził hen ku szczytom

zanim światło mrok pokona

tutaj gwiazdy mam za darmo

ile z nich mym wstydem spłonie

gdy podglądną jak misternie

rzeźbią ciało sprytne dłonie

niech sam księżyc się rumieni

kiedy krzyk dosięgnie nieba

być kim zechcę choć w marzeniach

tego także mi potrzeba

opaść z sił i sen dokończyć

ze spełnieniem i zachwytem

zanim całkiem noc zszarzeje

powolutku zgaśnie świtem