Muzyka:  Udo Vismann,  `A New Day`

”ZEZOWATE SZCZĘŚCIE”

gubię się w gąszczu niedokładnych znaczeń

w myślach na skróty choć może wspaniałe

lecz jakże znaleźć wątek bez wypaczeń

jeśli dokoła wszystko takie białe

nie mam pewności nie mam orientacji

swoboda męczy na takiej pustyni

trudno się skupić klęska koncentracji

duszę się treścią jak zamknięty w skrzyni

wracam do szczodrych w słowa zagajników

wdycham z lubością znajome opary

rymy z prastarych coś mają trzewików

wykoślawione lecz zawsze do pary

jeszcze mnie znajdzie jeszcze się pomyli

szczęście co nie jest całkiem zezowate

wyciągnie rękę kapelusz uchyli

doceni lekkość igraszek z plagiatem

zanurzy stopy w pogodnych wierszydłach

zatopi zmysły w uczuć oceanach

utknie na zawsze w rymowanych sidłach

bo moje sidła są darem od Pana

wiem że mnie znajdzie z chęcią się pomyli

potknie z radością na moim pisaniu

przygarnie szczerze w odpowiedniej chwili

chociaż nie marzę o takim spotkaniu