Moim zdaniem - odszedłeś od prostych znaczeń słów, na rzecz ich erudycyjnego blichtru. Wiersz ten rozłożony na słowa nie daje się ogarnąć, rozpada się na pojęcia, których - co niestety odczuwam - nie da się poskładać w wyobrażenie przeżycia wewnętrznego.

Wystawiam ocenę nietaktownie taktowną wobec poezji i poety - bo widzę, że autor poszukuje... Lepiej wstawić drogowskazy niż banery reklamowe
Pozdrawiam.

Dziękuję za cenne komentarze. :) To efekt skróconego wiersza, kto wie może gorszego, może nie. O ile cokolwiek lepszego stworzę. Być może czas zadziała na korzyść.

Najlepszy (z Kalejdoskopu myśli).

Czyli skrócone wersje wychodzą w moim ciężkim przypadku na plus? ;)

To znowu ja :-)
Myślę, że poezji (a więc myśli, przeżycia)nie można mierzyć i ważyć.
Mierzyc i ważyć (swoiście) należy słowa, poprzez które myśli i przeżycia się stają rzeczywiste.

I po polsku:
1. wiersze epigramatyczne są jak ziarenka smaku (ziarenka znaczeń) - im krótszy wiersz tym bardziej skondensowany. Niektóre firmy produkują "ziarenka smaku" głównie na bazie soli i po rozpuszczeniu nie dają aromatu i smaku. (Pewnie lepsze byłoby porównanie z kawą, bo kawa jest przyjemnością)
2.Ergo - dokonaj analizy i "rozpuść swoje słowa w wyobrażeniach.
Skamieliną ma aktywność życiowa - jest ciekawe: zetknęło ideę czegoś, co uległo przeobrażeniu w kamień, było czymś innym niż jest obecnie, po nim następuje krótka forma zaimka "ma" (alternatywa jest moja) i tu dla mnie oczywiście jest zgrzyt "ma" to także forma czasownika i w pierwszej chwili odniosłam wrażenie błędu literowego
przeczytałam "skamielina ma aktywność` - wtedy się zatrzymałam, bo zawiera ciekawy oksymoron
Potem mnie rozzłościło, bo życiowa też nie ma "haczyka" - to znaczy nie ma "ą"
Wszystko tkwi w "haczyku" gramatyki :-)

nataszo-hebart,
Cytując: "Skamieliną ma aktywność życiowa - jest ciekawe: zetknęło ideę czegoś, co uległo przeobrażeniu w kamień, było czymś innym niż jest obecnie, po nim następuje (...)" - dokładnie o to chodzi.

"Skamielina ma aktywność" - powiem wręcz, że bardzo ciekawy stworzyłaś oksymoron. :) Można by całkowicie odmiennie poprowadzić wiersz.

Nie prowadź wierszy!!! Niech cię wiersz prowadzi
Myśl, czuj.
Myśl, co czujesz
czuj, co myślisz

Lepiej niech będą również przemyślane. Gdy mnie wiersz prowadzi to zazwyczaj w kilka stron świata.

Masz dzieci?
Prowadziło cię kiedyś dziecko w swój świat?
Idziesz z nim, pomagasz rozsądkiem i dobrocią - ale nie ciągniesz za rękę wielkimi krokami tam, gdzie ono nie chce albo nie potrafi.
Napisz wiersz dal dzieci. Zwykłymi słowami, prostymi metaforami. Spróbuj

Dla dorosłych dzieci ;-)

Skuszę się.

To miniatura filozoficzna wierszem.

Czy się komu to podoba,
czy nie - wszyscy - od cesarzy,
przez ciurów do żebraków i złodziei -
wszyscy żyjemy wedle zastygłej
w odwieczny kamień sztampy
w swojej koleinie
swojej Czasoprzestrzeni.

Ale to jedyna dobra wiadomość
z Drzewa Wiadomości.