Przejdź do komentarzyPrzykro mi, Boże :(
Tekst 20 z 246 ze zbioru: Z ATLASEM POCZĘTE
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2017-01-11
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń2785

Przykro mi, Boże :(


że nie mam z Niebem łączy wcale,

i zalew fali strachu stale,

że w świecie brudu tyle

i tak daleko te Antyle,


że obcy ludzie, obce kąty,

i czekasz na coś rok już piąty,

że życie daje po zaworach,

a tyle wiesz, że... było wczoraj?


że nic pewnego poza śmiercią,

i taniec zawsze skraju percią,

że absurd goni za absurdem,

i nie ma zmiłuj nad tym Kurdem,


że człowiek homini lupusem

i deszczu zero nad kaktusem,

że Krzywa Wieża w Pizie runie

i rafy giną na lagunie,


że jutro nam na 7 spustów skryte,

niezmiennie wtórne, już przeżyte,

tym marnym puchem-niczym zszyte,

w kamieniu mogił już wyryte...


25.01.2012



  Spis treści zbioru
Komentarze (5)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Mnie też smutno :(

Z serdecznym uśmiechem :)
avatar
Ależ mnie się... Zostawiam podobasia wielkiego pod wierszem. :)
avatar
Emilio-kolejny wiersz z natury nie połączonej ze stwórcą,ale z Tobą-więc -halo tu ziemia-my ziemianie-masz muzę?czy palcem po mapie wędrujesz ?fajne)
avatar
Na serdeczny damski odzew można liczyć w każdej potrzebie :)

Ponoć między facetami a nami - babeczkami taka mentalna różnica, że oni w swej gromadzie nic tylko rywalizują i walczą - a my jesteśmy w tym naszym kółku gospodyń różańcowym zawsze solidarne.

Dziękuję :)
avatar
świetnie napisane, a tak pisać to chyba Boża zasługa :-)
© 2010-2016 by Creative Media
×