Bądź jasny

Pośród żywiołów,

od dni wielu, nieustannie

się przemykam, przeżywam,

podglądam, bazgrzę, Impulsywnym

się stając, jak One.

Przez las wielogłosy, wielolistny, wieloiglasty,

ścieżkami krętymi, korzennymi, piaszczystymi podejściami,

ponad urwiskami,

gdzie nagle,

otwiera się na

oścież i dech

zapiera, jakże

wyczekiwane,

głęboko w dole,

w obramowaniu złotym plaży,

Morze.

Być nie może, a Jest przecież

I jedna za drugą, fala, goni falę.

Szumi las w górze, szumi morze w dole.

Szumią w tobie.

A nad tobą, błękitu niepojęte Niebo.

A na nim, aż niemożliwe,

tak jasno patrzy,

tak prosto w oczy,

i bez owijania, rzecze:

Człowiecze

- Szansa Twoja - tylko w jasności.

Porzuć

wszystkie

ciemne

moce.

Popatrz

w niebo.

I nie

zapominaj.

Nigdy.

Bądź

jasny.

Bez

ściemy.