Artystyczne malujesz półcienie

Grą codziennych pośpiesznych spotkań

Myslą dotykając niepewien

Jej najmilszą najbliższą Ci postać

Papilarne linie z wahaniem

Znaczą czas jak maga zaklęciem

Kreślisz schematy zapisane

W stęplach wspomnień dawnych niechęci

Setki modlitw wieczornych o świcie

Zbierasz liczysz rozsypane paciorki

Przesuwając spod palca pod palec

Jakbyś tworzył nowe pamiątki

Zatrzymanych marzeń czas wskrzeszasz

Ożywiając na krótką chwilę

Wątpiąc czy na pewno zamieszkasz

W miłość wieczną po kres po mogiłę