podoba mi się

Dzięki. Tak mnie maliny napadły z wieczora, gdy przymrozek na dworze ;)

o tak !

Bardzo ładny wiersz z odrobiną rytmicznego niedosytu, ale całość na taaak :)

Marcin ma rację, pisząc o odrobicie rytmicznego niedosytu. Ta odrobina jest jednak dość sporawa, a Marcin chyba zbyt delikatny. Wszystkie wersy, z wyjątkiem drugiego i czwartego drugiej strofy mają po 12 zgłosek. Pierwszy z wymienionych ma ich 11, drugi 13. Ruchoma jest też średniówka. W pierwszej, wzorcowej strofie, występuje ona po szóstej zgłosce. W strofie drugiej po 5., 5., 5., 7. W trzeciej po 6., 6., 6., 7.
Poza tym rytmicznym dysonansem całość jest ok.

Dziękuję serdecznie za komentarze i uwagi. Szczególnie Tobie janko, że zachciałeś policzyć dokładnie. Co się tyczy zgłosek-racja, ale ze średniówkami nie radzę sobie już wcale.

Dziękuję mędicusku.

Pozdrawiam.

Z dystansem o słodkiej jak wczesne maliny miłości, której ostygłe ślady dawno rozwiały wszystkie wiatry przeciwne, zagryzając gorycz porażki nie czym innym jak właśnie malinami i wycierając po ich soku dłonie o brzeg sukienki - po kobiecemu mądrze i pięknie:

przejadłaś już miłość zbyt wcześnie urwaną

/i niżej/

wypłowiał już smutek żale większe mniejsze

(cytuję z pamięci)

Pijak kaca leczy następnym kacem, a dziewczyna serca rany - kolejnymi jego ranami.

Czerwony sok malin na sukience - to TA niezwykle sugestywna metafora

nad malinami posyłasz oczy tęskne

/i jeszcze niżej/

soczystą malinę zgniatasz w ustach lekko

Jest w lirycznej "ty" majestatyczna cisza i ZGODA na nieuchronność przemijania.

Liryka miłosna podniebnych lotów

CELOWO zaburzony rytm wnosi dodatkową podskórną wibrację potężnych emocji - wiesz przecież dobrze, że to twoja klęska, lecz z olimpijskim spokojem godzisz się z jej nieodwracalnością