Czyli do n-tej potęgi

Pamięci Tadeusza Peipera

Niebo w każdym z nas, przemawia,

czyli: niebo zagryza nas nami samymi,

a miasto wyrywa dla nas miejsca zbyt oczywiste,

czyli: każdego niebo kąpie w cudzie,

osusza o wyschniętą pianę dat,

w dacie nas wykąpie, o wysuszone gryzienie,

czyli: potężna w nas, wodnista zbrodnia,

boczne nadgryzanie stygmatu,

czyli: Bóg naznacza wcześniej naznaczonych,

czyli: ulica mami nas bosko

( nas samych łaskoczą już tylko przystanki )

czyli: kropla w kroplę,

czyli: kropla w każdym,

a brud spod paznokci najbardziej grzeszny.

Czyli, oczywiście, nie w takiej chwili.

Czyli kąpiel trwa.