Miasto; studnia wbrew stronom świata

Część druga – Rewers

Kim jesteś, by umieć pokochać

wymykające się władzom spod folii pomniki ze spiżu,

trwalsze od uchodzącego powietrza i jasne od sensów ?

Waćpanna nie zmierza już do Itaki

z domu klepsydr, co podobnie jak waćpanna „nie dają”

białego tanga płaskorzeźb od czasu do czasu.

Ten mały chłopczyk z Silva Rerum pod pachą

to kalekie wspomnienie otwartości na przestrzał,

skandalicznie martwy, aby można było

utrzymać go na tak wąskim półwyspie,

w miłości nieskończenie banalnej

lub w warsztacie powrotów.

Bo łatwo jest zgubić widnokrąg, za którym

tylko drzewa i dzieci zachowują spokój.

Kaleki alfabet etyki bez Boga,

alfabet twarzy ludzi nigdy nie kwitnących -

zupełnie przeciętnych wyspiarzy i zjadaczy aniołów

w imię ojca i syna po tym samym bruku.