Zamyśliłem się i rozrzewniłem. A to dla mnie najważniejsze kryterium piękna i poezji.

ale jednak grzeszy poprawnością

Bardzo na tak, wzruszył barwami :)

Tylko jesień, tak potrafi tańczyć z nami, potrząsnąć, uczuciami.

Monotematyczna, wsobna twórczość w oderwaniu od współczesnej problematyki, nowoczesnej sztuki słowa, wszelkiego Czasu i wszelkiej geograficznej Przestrzeni już po lekturze kilku kolejnych tekstów... przestaje ciekawić :(

Popłynę z muzyką, popłynę z płynem,
Popłynę też z rybą i z delfinem.
Tańczą już topole, pląsają kasztany,
O mój miły Miły, miły i kochany!

Zapotrzebowanie Odbiorcy na takie codzienne słowne fistaszki i landrynki jest nieśmiertelne, ale...

Poetka stoi w miejscu