piękny.....

Wiersz piękny. Nic dodać, nic ująć.
Natomiast byłbym ukontentowany, gdyby ktoś zechciał mi wyjaśnić, co to są te komentatorsko-słowotwórcze "zewłoki". Szukałem, szukałem i ... nadal szukam. Proszę, niech ktoś mnie oświeci.

Dzięki serdeczne za najwyższe oceny i przychylne uwagi. Na marginesie okołotwórczych komentarzy muszę z zażenowaniem się przyznać, że sztuki wszelkich walk towarzyszących stają mi się coraz bardziej obce. Ostatni raz, o ile mogę polegać na swojej coraz bardziej kurczącej się pamięci rzeczy niedawnych, walczyłem chyba w cymbergaja, a było to na długiej przerwie pomiędzy lekcjami, ca 60 lat temu.

Zasłuchałam się w "sercach - dzwonach".
Piękne wersy.

Chriss, o ile nadarzy się sposobna okazja, oprowadzę Cię i panią Twego serca po Miliczu i okolicach,najchętniej jesienią i wiosną.
A latem, mogę oprowadzić Was po polskim wybrzeżu Bałtyku. Planuję bowiem cykl tekstów - "M jak morze".

To dziękczynny hołd dla sacrum uśpionej, nocnej, tak głęboko polskiej, z sercem dzwonów, wielkiej duchem Przodków - świątynnej architektury.