pustką nie jestem.  zamkniętą książką z niedokończonym

rozdziałem. odłożyłeś na później, na jutro, na nigdy.

czekam zakurzona.

sięgnąłeś po swoje, oddałam bez sprzeciwu. zaśliniłeś

kolejną stronę i odwróciłeś kartkę na drugi bok. przede mną

ściana pleców. zagięte rogi przypominają twój dotyk.

jesteś nudna powiedziałeś przy śniadaniu. zostawiłeś

otwartą i zdziwioną.

zapakowaną w ciszę wyniosłeś na strych. obok mnie

inne. ich także nie przeczytałeś do końca.

płonę. stos patrzy na zwijające się resztki miłości. 

osmolone strzępy ulatują w nieprzejrzyste niebo.