Przejdź do komentarzyRoztrząsanie obornika ( Z cyklu - ''Życie wierszem pisane'' )
Tekst 11 z 11 ze zbioru: Memy Zebrane
Autor
Gatuneksatyra / groteska
Formaproza
Data dodania2020-04-23
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń833

- Teatr mój widzę ogromny,

wielkie powietrzne przestrzenie,

ludzie je pełnią i cienie,

ja jestem grze ich przytomny.


  Spis treści zbioru
Komentarze (2)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Tekst - to fragment znanego wiersza Wyspiańskiego, odwołującego się do pamięci o tych, co już dawno odeszli do teatru cieni.

Stara spracowana wiejska kobieta jako załącznik na zdjęciu - to ikona statystycznej Matki Polki, która

- nigdy w całym swym życiu nie zaznała bodaj jednego dnia urlopu;
- ani razu nie była w teatrze, w filharmonii, w galerii sztuki czy w kinie;
- nie wie, co to wczasy na Malediwach i zwolnienie lekarskie;
- nie otrzymała nigdy żadnej premii;
- ni odznaczenia za swój codzienny mrówczy trud,
- że o jakimkolwiek awansie nie wspomnę.

Taka satyra/groteska - to strzał we własne Autora kolano
avatar
Sztuka reżyserii to sztuka rozstawiania innych po kątach. Wszyscy odznaczeni oskarami reżyserzy przeszli już do Historii. A co z kamerzystami, z inspicjentem, ze scenarzystą, z aktorami, z kosmetologiem, z twórcami kostiumów, z autorami muzyki? Ktoś jest KIMŚ zawsze dzięki KOM7Ś.
© 2010-2016 by Creative Media
×