Przejdź do komentarzyCri pathologique de la tolérance ( Patologiczny krzyk tolerancji )
Tekst 1 z 2 ze zbioru: Le son du ghetto
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2012-10-31
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń6675

To już nie zwykły dzień, czy dzień jak co dzień  

Nie z serii życia w rynsztoku, czy też na głodzie 

Niezmarnowane doświadczenie z brutalnego dzieciństwa 

Zło niosących chwil setki a obok patologiczna cisza  

Traumatyczne wydarzenia wczesnych lat, dały mu siłę  

Mądry chłopak wiedział nie puszczając wiedzy z dymem 

Bagaż na plecach, nim go zdobył wylał morze łez  

Bo jedyne co pamiętał to był głód strach i stres 

Bo jedyne co doświadczył był ból ze strony rodziców  

Dom bez uczuć i wartości, nie dający szczęścia w życiu

  Spis treści zbioru
Komentarze (2)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Znam ten ból biednych, zaszczutych dzieci :(((
avatar
Ten patologiczny krzyk syna getta (patrz nagłówki) - to echolalia bez większych szans na wyciszenie.

Jego synowie też będą tak krzyczeć - no, chyba że się z tej depresji swego getta cudem gdzieś wyżej wyrwą
© 2010-2016 by Creative Media
×