Wpierw jednak cytat dot. tekstu „Ogłoszenia parafialne”:

„Dzięki za komentarze. Ser Kendel rozpisał się uczenie na temat obłudności, ale to trochę jak porównywać jabłka z gruszkami. Ciekawi mnie, czy literacko piękny tekst też byłby tak samo oceniony, gdyby obiektem był ktoś bliski i sympatyczny Knedlowi. Mnie taki opis poruszyłby negatywnie w każdym przypadku, chociaż pewnie odrobinę mnniej, gdyby dotyczył osób, do których mój stosunek jest mocno i gorąco negatywny. Mimo wszystko żadne tam japy, ślinienie się i kły mnie nie przekonają.

Bardzo mnie dziwi krytyka komentarzy Emilii, które jakoby nic nie wnosiły. Uważam wręcz przeciwnie, Emilia znajduje w tekstach bardzo ciekawe aspekty, a jeśli odświeży nam wiedzę na jakiś temat (jak tu: turpizm), to jest to też bardzo wartościowe.

Oczywiście zauważyłam też literackie odniesienie do dzwonnika z Notre-Dame. Ale opis tamtej brzydoty służył dokładnie celowi i był odpowiedni do rzeczywistości. Tu natomiast wyszydza się kogoś, dodając mu jakiś potwornych cech w wyglądzie. Trafiony, zatopiony.”

„Bliski i sympatyczny”, zatem bardzo proszę [choć wiem, że o ludziach odeszłych mówić nieprzyjaźnie nie wypada] to jednak znowu coś tropiącej i donoszącej na mnie autorce przypomnę:

„Gruba Angela ze starej Wieliczki

miała na zadku opięte spódniczki.

Miłość zachwalała,

bliźnich opluwała

i pobożnie nadymała policzki.”

Autora jako autora litościwie pominę, dodam wszak [wybrane] komentarze:

befana_di_campi

2016-02-16 20:40

Dopiero teraz buszując po limerykach natrafiłam na Hipokrytkę ;)

Panie [...] podpowiadam naprawdę życzliwie: proszę nie pisać tego, o czym pan nie posiada najmniejszego pojęcia ;)

W mojej rodzimej Wieliczce, do lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku nader popularnym, o ile nie tradycyjnym, było imię „Aniela Maria” (łac. Angela, czyli posłanniczka), pochodna od Matki Bożej Anielskiej, czyli franciszkańskiej Porcjunkuli [wyjaśnienie: Wikipedia].

O dziwo, wszystkie noszące owe imię panie, odznaczały się /odznaczają bardzo dobrymi przymiotami charakteru. Nikomu nigdy źle nie życzyły / życzą: doskonałe córki, siostry, żony oraz matki. Wiadomo: Patronka NMPanna - Królowa Aniołów.

Jeżeli zatem już pan coś pisze, to radzę na przyszłość: więcej pomyślunku, mniej złośliwego prymitywizmu ;)

Przyjaźnie :)))

Aniela Maria Magdalena Anna Birecka albo befana (epifania) di campi(ano) :)

A teraz z kolei dwie zupełnie się wykluczające wypowiedzi nadproducentki komentarzy rzeczonej pani E. [12.01.2018]

„Abstrahując od wszystkiego, co powyżej, powiem tak:

klasa przywołanych niżej w komentarzach limeryków Szymborskiej i Gałczyńskiego polega RÓWNIEŻ na tym, że w tamtych genialnych rękach były to bardzo kurtuazyjne istne perełki O NIKIM PERSONALNIE. Z definicji limeryk mówi o uniwersaliach - nie o czymś/kimś, co/kto już jutro pokryje się grubym na palec pyłem zapomnienia”

by następnie po dwu latach po napisaniu – w sumie czegoś wyjątkowo chwalebnego – teraz już skonstatować:

, 2021-02-02 17:57

„Gdy spod spódniczki

Wyłażą jej raciczki,

Zamiast je przykryć,

Nadyma swe policzki??”

Schizofrenia, demencja, czy coś może jeszcze gorszego, zapytam (się) retorycznie?