Swoje rachunki płacę sam

przynajmniej jeszcze

a ci którzy płacą za mnie

(a są tacy - a co

mam im i sobie nie dać)

to ich i moja sprawa.

Ale czy to taka tajemnica

taki kaprys taka potrzeba

że płacą bez zaproszenia

bez nagabywania

bez zachęty bez zwłoki

a z jednym i z jedną

wielką chęcią

i z całą przyjemnością.

Od ręki a nie z łaską

swoją ani moją

ani oglądając się na mnie

ani na pieniądze

(ani swoje ani każde)

ani na wdzięczność.

Takie to jest moje i kogoś

podejście do życia

do biedy i do bogactwa

że pierwszy jest człowiek

pierwsza pomoc

a nie kalkulacja

zimna czy gorąca

ludzka czy nieludzka.