Na chore serce, wnikliwie badające przypadkowy kleks uderzenia

Uderzenie serca jak wysychający atrament –

jedno mniej w morzu odmierzania coraz więcej,

gorzko wyrzucone (wprost w tętnicę) białka zdarzeń.

Nie mieści się już nawet

w pojedynczym atomie kleksa,

bo im dalej od ogniskowej, tym bliżej

do arytmii zupełnego wypalenia.

Serce, niczym ratuszowy zegar -

(bo jego czas jest najważniejszy)

a nawet pamięć zapomniała

ile ma jeszcze uderzeń.