za dużo słów 

a mniej to więcej 

niż przemknie między chmurami 

pomarańczowej barwy wschodzącego księżyca 

w pełni 

za dużo słów 

choćby wymóc od gwiazd blasku ich wnętrza 

tak srebrnego jak sącząca się woda 

kropla po kropli 

zastanawiające ciszę tykanie 

pozostało zapytać jeszcze kranu 

dlaczego przecieka 

za dużo słów 

bo jakby nie tak 

czy ktoś, czy tylko 

zagubienie grosza w kieszeni 

dalekie od spojrzenia w lustro 

grzebień ma tylko pomóc 

kieszeń dziurawa 

a serce na oścież otwarte 

za dużo słów 

złóż z nich - choćby zimnych jak metal -  

gorące pragnienie 

gorętsze od wrzątku wylanego na palec 

przez nieuwagę 

wierz gorąco i mocno 

choć tak chłodno jest w tę cichą noc 

podczas pełni

2001-08-06