Go to commentsChłopiec
Text 255 of 255 from volume: stopniowo
Author
Genrepoetry
Formblank verse
Date added2021-05-29
Linguistic correctness
Text quality
Views642

Pinterest


Pamięci Sebastiana


mówili możesz być gwiazdą

z każdym dniem świecić jaśniej


człowiekiem który zamalował niebo

niebieskim kolorem oczu matki


wolałem z patyków układać światło

snów i drzew oślepionych słońcem


bawić w rycerza jak zdobywa świat

mieczem z piasku w zbroi z letniego deszczu


teraz gdzie jestem wspomnij

nie płacz już nie przyjdę


  Contents of volume
Comments (8)
ratings: linguistic correctness / text quality
avatar
I co to wszystko da? Ten mini tren? Ten smutek? Ta pokichana (nie)rzeczywistość?

Serdecznie :)
avatar
nie wiem, może mój smutek jest większy...
avatar
Nie domyślam się dla kogo jest wiersz dedykowany, ale jest bardzo dobry.
Klimat zbudowany na świetnych metaforach.
Nieszablonowych i trafiających emocjonalnie.
avatar
Sebastian, zamordowany po porwaniu z placu zabaw
dziękuję Puszczyku
avatar
Dzięki za info.
Taki wiersz może śmiało robić za poetyckie epitafium.
avatar
Pieśń żałobna na cześć zamordowanego dziecka

bez żadnej wzmianki na temat jego zabójcy

to kreowanie sztucznej rzeczywistości.

Kiedy tak stoimy nad wczorajszym grobem, opłakując 11-letniego Sebastiana, za plecami czujemy oddech jego oprawcy
avatar
Emilio, może nie sztucznej a jej wycinek. Zabójcą na szczęście już się zajęto. Bardziej interesują mnie ofiary a nie oprawcy
avatar
Puenta :( arcybolesna :( i arcyprawdziwa :(
© 2010-2016 by Creative Media