nad nami przestrzeń nieba

wolni jak ptaki wolni od siebie

gęsty las odbija się echem

głos niesie serc uderzenie

pomiędzy nami słońce z eterem

nasyceni nadzieją winem  chlebem

uciekamy myślami do Ciebie

słabi skłoni do złego dlaczego

wybaw wybiel napełnij błękitem

czyści  piękni patrzymy przed siebie

nad brzegiem Bugu oczy w oczy

Samarytanie naprzeciw zachód

słońce spada spadają emocje

do domu daleko  tutaj niedobrze