Na boisku, gdzie piłka krąży bezradna, W barwach biało-czerwonych, serce krwawi. Tragedia tańczy w każdym straconym golu, A nadzieja zanika, jak cień w chmurach szarych.

Bohaterowie w koszulkach z biało-czerwonych snów, Zaklęci w nieszczęściu, z każdą porażką toną. W sercach kibiców, smutek jak zimny deszcz, Gorycz porażki smakują, a radość jest rzadka jak kwiat w mroku.

Próby i błędy, jak strzały w ciemności, Polska piłka walczy, choć trudno w niej dostrzec światło. Bo marzenia o triumfie, jak łodzie tonące, Topią się w morzu niepowodzeń, gdzie ciężko o ratunek.

A jednak serca biją w rytm tego losu, Kibice wierzą, choć czasem to jak sen wciąż mdły. Bo w tragedii piłki biało-czerwonej, Kryje się opowieść o nieustającej nadziei.