Wiersz napisany przez aklamacje 

na bazie surowego korzenia 

albo na chybił trafił 

początkowo był dobry omen 

na niebie szybował bocian 

`oprócz błękitnego nieba 

nic mi więcej nie potrzeba` 

albo to: 

Niebo jest czyste jak soczewka 

przez które widać wyraziście 

gdzie są nieumyte okna. 

Gdy przesunąłem się nieco 

by zająć lepszą pozycję horyzontalną 

tenże bocian stał na jednej nodze 

i klekotał długim dziobem 

bo na osiedlu przybyła kolejna żabka 

tych prawdziwie rechoczących 

jest coraz mniej. 

Tam gdzie rosły lilie i bazie 

w czasie lunchu bzykały tłuste komary 

deweloper wyssał szuwary i bagna 

nie czas na dyskusję panelową. 

Kiedy żabę prześwietlono 

promieniami Alfa beta i gamma 

okazało się: 

że żaba nie jest zaczarowana 

o wizjonerstwie wieszczów i 

niektórych poetów 

lepiej nie mówić. 

Ostatecznie żabka wykonała 

wspaniały skok 

wylądowała tuż pod moim oknem 

wiele to może znaczyć. 

O bocianach wiem tyle 

kiedy klekoczą 

będą miały małe 

podrzucą je w zawiniątkach 

przez komin 

lufcik 

cokolwiek 

do ludzi zatopionych w myślach 

by nadać publiczny tryb istnienia. 

Nie zajmuję się szaleństwami 

w wymiarze istotnym 

wiedza to choroba 

wszystko inne 

życie. 

Tymczasem ropucha 

zameldowała się w mej piwnicy 

grunt to trzymać się nizinnych miejsc. 

Uwolnij zatem swój czas.