Wprawdzie obiecywałem światu i sobie, że zrezygnuję z literackich transformacji,

ale są wiersze, które nie dają mi spokoju... Mea culpa Droga ajw.

Toteż, jeśli spadnie na mnie ulewa krytyki, nie otworzę parasola,

a moja próba rozpłynie się natychmiast w nicość.

Chciałbym wszystkim czytającym oświadczyć, że mój wiersz powstał tylko

dzęki niezwykłym obrazom, jakie odnalazłem w wierszu pt. `tak blisko - tak daleko`.

Dziękuję za natchnienie ajw :)

Wszelkie, dokładnie ściągnięte przeze mnie wyrażenia, były zamierzone, aby jak najbardziej

odpowiadały oryginałowi. Staram się jedynie podkładać własną muzykę rymów.

tak blisko - tak daleko (napisany przez ajw)

nocą zabieram ci tlen

leżąc tak blisko ciebie

ty śnisz szeptem  sen

o mnie nic nie wiesz

samotna łza

spłynęła powoli po skroni

o łzie też nie wiesz nic

choć miałeś najbliżej do niej

ZWYCZAJNY ŚWIT

jak świetlik zabieram ci tlen

zielenią wędrując po niebie

ty śnisz własne szepty a sen

tronuje więc o mnie nic nie wiesz

świetlista łza jak niemy krzyk

spłynęła odpocząć na skroni

lecz porwał ją zwyczajny świt

choć miałeś najbliżej do niej