Niedosyt po twoim uśmiechu

zabija we mnie starca

poję się jego widokiem

plączę aż do reszty

bez reszty

Podtrzymuję przy życiu

niepowtarzalny schemat

Akuszeruję sekundę niczym wielki okruch

by cofnąć czas do początku

potwierdzić plus minus nieskończoność

by czuć