Pewna dobra kobieta bardzo pragneła mieć maleńkie dziecko ale nie wiedziała skąd by je wziąć. Poszła więc do czarownicy i rzekla tak bym chciała miec malutkie dziecko powiedz mi co tu robić żebym je miała ? O to nietrudno odpowiedziała czarownica – mogę ci doskonale poradzić. Masz tu ziarnko jeczmienia ale to nie jest takie zwyczajne ziarnko , które sieja w polu albo sypią kurom na pokarm zasadź je starannie w doniczce do kwiatów a zobaczysz co z tego będzie. Dziękuje rzekła poczciwa kobieta i zapłaciła jędzy dziesić groszy bo tyle to ziarnko kosztowało.Popowrocie do domu, zasadziła je starannie w doniczce od kwiatów i zaraz pokazała się mała roślinka okryła się pięknymi listkami , a w środku wyrósł jakiś kwiat złoto purpurowy, podobny do tulipana tylko zamkniety jak paczek.Cóż to za prześliczny kwiat rzekła kobieta i tak była zachywcona,że całowała złote i czerwone płatki. W tej samej chwili jednak kwiat z wielkim łoskotem otworzył się i w środku na zielonym dnie kielicha gdzie zwykle miesci się słupek kwiatowy stała sobie prześliczna mała dziewczynka. Nazwali ją Calineczką,gdyż była maluchna,jak młoda pszczółka,tylko daleko zgrabniejsza.

Przez jaką część powyższego tekstu udało ci się przebrnąć, zanim stwierdziłeś, że tego nie da się czytać? Trzy, cztery zdania? A teraz zastanów się, czy przypadkiem w ten sposób nie wygląda kilkusetstronicowy manuskrypt, który wysłałeś do wydawcy. Nawet jeśli napisałeś powieść na miarę literackiego Nobla, nie licz na to, że osoba oceniająca będzie chciała przedzierać się przez tekst pozbawiony akapitów i myślników dialogowych, pełen literówek, zlepków wyrazów i innych dziwolągów. Nikt nie wymaga od debiutującego autora perfekcyjnej znajomości zasad interpunkcji i norm edytorskich – ale pewne minimum musi być zachowane. Niechlujstwo to grzech niewybaczalny. Czy na przesłuchanie w sprawie dobrze płatnej pracy, o którą stara się kilkunastu kandydatów na miejsce, poszlibyście w brudnych butach i rozciągniętym swetrze? No właśnie. Zresztą szacunek należy się nie tylko wydawcy. Równie porządnie powinien być przygotowany utwór, który chcecie zaprezentować w internecie. Jak się zatem zabrać za porządkowanie swojego dzieła? Nic prostszego, wystarczy wziąć pierwszą z brzegu książkę i uważnie przyjrzeć się tekstowi: gdzie stawia się spacje (przed znakami interpunkcyjnymi czy po), jak zapisuje się dialogi itp. Tymczasem niektóre teksty nadsyłane do redakcji wyglądają, jakby ich autor nie przeczytał w życiu ani jednej książki...
Dla ułatwienia kilka podstawowych zasad:

Znaki interpunkcyjne (z wyjątkiem myślnika, o którym poniżej) zawsze „przyklejone” są do poprzedzającego wyrazu, po nich natomiast następuje spacja. Błędne są zatem takie zapisy:
Co słychać,panie tygrysie?A nic,nudzi mi się.
Co słychać , panie tygrysie ? A nic , nudzi mi się .
Poprawnie:
Co słychać, panie tygrysie? A nic, nudzi mi się.
Myślnik jest kreską o podwójnej długości "—". Jest używany jako przerywnik w zdaniu i jako element interpunkcyjny dialogu. Zawsze jest po obu stronach oddzielany od liter spacjami, np.:
Biegłam, ile sił w nogach – niestety nie zdążyłam.
Myślnik często mylony jest z łącznikiem. Łącznik jest najkrótszą kreską o pojedynczej długości "-". Stosuje się go w połączeniach typu „czarno-biały”, podwójnych nazwiskach np. „Gronkiewicz-Waltz”. Po obu stronach przylega do liter łączących wyrazy, nie jest oddzielany spacją.
W dialogach wypowiedzi poszczególnych osób rozpoczynamy zawsze od nowej linii i myślnika:
– Dawno cię nie widziałem, co się z tobą działo?
– Byłem na kontrakcie w Afryce.
Zaimki osobowe (ty, tobie, twoje) oraz formy „pan” i „pani” w normalnym tekście piszemy małą literą. Zapis dużą stosuje się wyłącznie jako formę grzecznościową w korespondencji czy oficjalnych pismach oraz gdy chcemy w szczególny sposób podkreślić swoje uczucia (np. szacunek) do danej osoby. A zatem błędne są zapisy:
Ulicą szedł starszy Pan z pieskiem.
– Zamknij mordę, Ty głupia pało, bo strzelę Cię w ten Twój durny pysk. (Nadużycie dużych liter powoduje czasami, jak widać, niezamierzony efekt komiczny).

Tekst skończony. Hurra, wysyłam do wydawców! Oj, nie tak szybko. Po pierwsze, sprawdź go przynajmniej automatycznym słownikiem wbudowanym w edytor tekstu. Wszystkich błędów nie znajdzie (bo skąd komputer ma wiedzieć, że chciałeś napisać „pączki”, a nie „paczki”; oba wyrazy są wszak poprawne), ale chociaż trochę wyczyści tekst z literówek.
Tyle o najczęściej popełnianych błędach. Jeśli chcecie, by Wasze teksty nie odstraszały wydawców, warto dodatkowo sięgnąć po solidniejsze źródła wiedzy:
Dostępne za darmo:
Słownik ortograficzny PWN
Poradnia językowa PWN
Słownik wyrazów obcych Kopalińskiego
Oraz znakomity Słownik interpunkcyjny pod red. J. Podrackiego i A. Gałązki, PWN, a także stary, ale wciąż aktualny poradnik Gdzie postawić przecinek Przyłubskich.

A zatem udanych, poprawnych tekstów i powodzenia!

Szanowni Autorzy

Jeśli chcecie podzielić się własnymi doświadczenieniami związanymi z pisaniem i wydawaniem książek - to miejsce czeka na was. W sprawie zamieszczania artykułów w dziale "Poradnik pisarza" piszcie do nas przez formularz kontaktowy.