Przejdź do komentarzyNa 2 Maja - Dzień Flagi
Tekst 28 z 37 ze zbioru: różne
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2023-05-03
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń321

.(wierszyk okolicznościowy)

Flaga łopocze na wietrze.

Jej barw wiatr dziejów nie zetrze.

Górna jest z orła białego,

dolna zaś z serca polskiego.


Chociaż jest w nowej wspólnocie,

wśród innych równo łopocze.

W europejskiej rodzinie

flaga narodu nie ginie.


  Spis treści zbioru
Komentarze (4)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Hardy, super!
avatar
Janko, napisałem go wczoraj na czyjąś prośbę. Miał być prosty (dlatego "wierszyk"), jest prosty :)
avatar
Flaga biało-czerwona jako nasz symbol państwowy została uznana przez Sejm dopiero w 1919 r. Tymczasem Polska jako państwo istnieje już - wliczając także czas rozbiorów - od tysiąca lat. Naród trwał całe stulecia bez swojego hymnu narodowego (ustanowionego dopiero w 1927 r.) i bez flagi. Publiczne manifestowanie patriotyzmu miało sens w czasach, kiedy Polska była w niewoli, za okupacji - oraz dzisiaj każdego października na V Alei w Nowym Jorku. Obnoszenie się z polskimi flagami w pozostałych przypadkach jest nieuzasadnione. Jako nasz rodzimy Jaś Fasola masz obowiązek być patriotą, czyli rzetelnie pracować na rzecz swojej Ojczyzny, terminowo płacić podatki, dbać o swoje dobre imię Polaka, jak śpiewa Muniek Staszczyk, nie pluć na godło - i to już znakomicie wystarcza.
avatar
Belino - znam to, o czym napisałeś. Wiem również, jak powinno wyrażaćć się patriotyzm.
Nie przeszkadza to eksponowaniu polskich symboli, w tym barw narodowych, tak na co dzień, jak i od święta. Jedno z drugim nie jest w kolizji, tylko się uzupełnia.
Eksponowanie flag narodowych - podobnie jest w innych krajach. U nas też zaczyna być tradycja stałego wywieszania flag na maszcie np. w jedorodzinnych domkach.
© 2010-2016 by Creative Media
×