W  harmonii

Oglądałem – jak w świetle kroczył Bóg

- dzień po dniu – wszechmogący Duch

Stwórca szedł  i stwarzał …stwarzył niebo…

-  i ziemię w słonecznym brzmieniu

Gdy wszystko się stalo, co się stało

-       było mądrze urządzone

Zasłuchawszy się w jasnej harmonii

-       życie miłością oclone

Słyszałem - wdzięcznie grają planety

-        nawet świerszcze budzą skrzypce

Swiatłością rozdzwoniła się Przestrzeń

-       pokłon składając Kolebce

Nagle coś trzasło, wstrząsnęło  ziemią

-       w harmonii nagle brząknięcie

Przestaliśmy poznawać sens życia

-       na smyczku zadry pęknięcie