spojrzenia zawieszone na krawędzi zauważenia

przypadkowe spotkanie dłoni

do teraz samotnych

przez palce nie słuchające głosu rozsądku

nadzieja na nowe odcienie

onieśmiela niepewność

słowa zbyt banalne przez częste zużycie

stanowią trudny do przejścia próg

nieokreśloną barwą

w wielkim skupieniu przyglądam się płatkom

tyle na ziemię już spadło

to mijanie obok

niecierpliwe spuszczanie głowy

zbyt mocne może zasłonić

jeszcze się przecież

może zaczerwieni