Przejdź do komentarzygdzie odpoczywa czas
Tekst 159 z 255 ze zbioru: stopniowo
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz biały
Data dodania2015-10-22
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń1940

w kałuży cienie ze słów

pocałunek jak dotyk gazety

ucichło życie na dnie szklanki


pies już nie wstaje

żuk co zawsze był na drodze

motyl zaplątał się w światło


Bóg coraz mniejszy

jak dziadek na fotografii

przykładam ucho do drzwi

serce i deszcz na zmianę

poróżnione w szepcie

  Spis treści zbioru
Komentarze (4)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Czas odpoczywa zawsze tam, gdzie jego [Czasu] nigdzie nie ma ;-)))

Bardzo serdecznie :-)))
avatar
"... serce i deszcz na zmianę
poróżnione w szepcie" - ileż razy to człowiek przerabiał...
:)
avatar
Ładnie złożone myśli:)
avatar
Na fali wiecznego zwątpienia i melancholii biernie dryfując, niejako "po drodze" - a jednak! - dostrzegamy kątem oka Urodzonego Poety zachwycającą urodę tej dookoła nas istnej marności nad marnościami...

Niezwykły mariaż ostrej dekadencji z pokłonem dla cudu istnienia. We współczesnym malarstwie podobny "wydźwięk" ma twórczość naszego na całym świecie rozchwytywanego Jacka Rykały
© 2010-2016 by Creative Media
×