Przejdź do komentarzyPrzestrzeń
Tekst 7 z 4 ze zbioru: Virtual Reality Show
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz biały
Data dodania2016-01-14
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń1488

Wszystko, co wokół widzimy

Jest tylko pyłem Wszechświata.

Nie dostrzegamy atomu,

Nas nie czują obce byty.

Nieprzebyta pustka próżni

Wciąga ludzi marzycieli,

Szukają gdzieś bratniej duszy,

Skazani na katastrofę.

Słońce w końcu i tak zgaśnie.

Zostaną tylko marzenia,

Krążące w pustej przestrzeni.

  Spis treści zbioru
Komentarze (3)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Początek najlepszy .
avatar
"Od gwiazdy do gwiazdy
milion świetlnych lat jazdy
od człowieka do człowieka
do człowieka
droga równie daleka..." z piosenki Jerzego Gerta, to po pierwsze;

Po drugie: "Kto wierzy nigdy nie jest sam" Benedykt XVI;

Po trzecie, bardzo stare oraz obiegowe przysłowie:
"Kiedy Pan Bóg chce kogoś ukarać, to odbiera mu rozum; gdy pomóc: wysyła na pomoc innego człowieka."

Serdecznie :)))
avatar
Słońce w końcu i tak zgaśnie.

(patrz 3. wers od końca)

Nawet wiemy, kiedy to się wydarzy. Za ok. 5-6 miliardów lat. To ogromna przestrzeń czasu (vide tytuł wiersza).

Nie dostrzegamy atomów,
Nas nie czują obce byty.

Istny kosmos i virtual reality show (patrz nagłówek cyklu). Zawieszeni między surrealem, science fiction a absurdami jak w stanie nieważkości - dajemy radę!
© 2010-2016 by Creative Media
×