Przejdź do komentarzyUciekłem do Raju
Tekst 48 z 69 ze zbioru: Tajemnice Życia
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2017-05-31
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń1512

Uciekłem do Raju


Uciekłem do Raju by zaznać ukojenia 

Aby skosztować tajemnego Owocu Prawdy 

Aby zanurzyć swe usta w Eliksirze Życia 

Uciekłem do Raju, gdzie nie ma bólu ni cierpienia 

Raj nad rzeką skrystalizowanego Światła L.V.X. 

Raj nietknięty nigdy Kłamstwem ni mackami Otchłani 

Ukryty za Ośmioma Welonami i 

Strzeżony przez Siłę oraz Wolę 

To tam spoczywa pusty Szmaragdowy Tron 

I czeka na Tego, który Przepisze Wszechświat bez skazy 

Z Raju tego wypływają Wody Miłości i Prawdy 

A ponad nim Nuit pręży swe gwieździste ciało 

I pochyla się, by złożyć swój pocałunek na mych ustach 

Pochłania mnie Święta Ekstaza i roztapia wszystkie me członki 

ANIHILACJA 

Dwoje stało się Jednym i narodziło się Słowo 

Słowo to stało się pokarmem Adeptów Prawdy.

  Spis treści zbioru
Komentarze (3)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Każdy ma raj,jaki potrafi sobie wydarzyć
avatar
Tak,tak,raj to dobro,a nie zło,które rajem się wydaje(seks,upadłość,pusty śmiech,czy brak miłości,albo zasady,ktore są ciężarem większym niż krzyż).
avatar
Uciekamy zawsze przed czymś dla nas opresyjnym, więc jedynie w wyobraźni Poety jest możliwa podobna "ucieczka" w tak doskonałą stronę, jak Raj. Język nasz ludzki nie zna sensownej nazwy dla takiej "ucieczki"; nawet w modlitwie uciekamy się pod twoją obronę nogami nie w tę stronę.

Najczęściej biegnąc jak ten zając w popłochu - ów na moście bohater E. Muncha obrazu "Krzyk" - trafiamy z deszczu pod rynnę... albo i wprost do rwącej rzeki głową w dół co najwyżej :(

Tytuł wiersza stwarza świat... jakiego nie ma. Tak właśnie rozumiem Poezję w stanie czystym.
© 2010-2016 by Creative Media
×