Przejdź do komentarzyNiebo prosiłem
Tekst 14 z 200 ze zbioru: Etos pielgrzyma
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2017-11-09
Poprawność językowa
- brak ocen -
Poziom literacki
- brak ocen -
Wyświetleń2016

Niebo prosiłem


Niebo prosiłem po przebudzeniu

Aby droga którą idę z intencją

Miała efektywną moc w zdarzeniu

I wzbogacała mnie wiary esencją


Bliscy pątnicy dają oparcie

W razie potrzeby pośpieszą z pomocą

Chociaż nie wiedzieli o tym nurcie

Duszę niosąc w błękit wzbudzoną mocą


Na górze lśni strzelista świątynia

Gdy zacznie wzywać dźwięcznymi dzwonami

Ożywia się natury pustynia

Wielbiąc szczodrego Pana nad Panami





  Spis treści zbioru
Komentarze (1)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Dopóki "ja" będzie jedyną dominantą w tej żmudnej skryby benedyktyńskiej pisaninie, a zamiast Boga - jakiś Pan nad Panami (patrz końcówka) - ten imperator, mandaryn chiński i szachinszach -

nici z całego tego wzniosłego natchnionego pleplania... i blablania.

Liść betelu,
Przyjacielu,
Więcej daje:
Lot nad Rajem!
© 2010-2016 by Creative Media
×