Przejdź do komentarzyKoniuchy
Tekst 53 z 200 ze zbioru: Etos pielgrzyma
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2017-11-29
Poprawność językowa
- brak ocen -
Poziom literacki
- brak ocen -
Wyświetleń1989

Koniuchy


W Koniuchach jasne niebo nad grobem

Krzyż jak w locie dwa rozciągnięte skrzydła

Wiary i miłości – ryngraf z herbem

Unosząc dusze w firmament spoidła


Znicze wznoszą tchnienie jak kadzidła

Ku niebu śmigają ludzkie pragnienia

Skrzydłami otwierają poidła

Podają w darze pochodnię zbawienia


Wieczny odpoczynek racz im dać Panie…!

Rozlega się serc wołanie!



  Spis treści zbioru
Komentarze (5)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Koniuchy to symbol zapomnienia ale też i manipulacji.
Film ,,bracia Bielscy" z aktorami z pierwszej ligi Hollywood pokazują mechanizm wybielania postaw Żydowskich w czasie wojny .
Trudno jednak wyrokować bo czas był szczególny i trudno odnieść się uczciwie .
Jednak groby pozostały i ludzkie wspomnienia które określały grupę Bielskich jako leśny burdel dla czerwonej armii .
Dla Polaków prędzej śmierć niż taki poziom .
avatar
Dzięki autorowi za historyczne, przypomnienie.
avatar
Wędzidła z szydła spoidła?
Z piekła malowidła?
Cóż to za straszydła?!
avatar
Ile szkody

wyrządza

zła pokulawiona na wszystkie nogi literatura

?

I

K T O

własną głową

za to zawsze potem płaci

?

Hmmm... Pomyślmy...

O D B I O R C Y

??
avatar
Koniuchy

(patrz tekst i tytuły)

to jedna z dzielnic Torunia z wielkim cmentarzem ofiar II wojny światowej
© 2010-2016 by Creative Media
×