Moja na wieki urocza damo,

daj to, czym cię obdarowano,

wezmę delikatnie rozchylając,

iskrą uwielbienia rozpalając.

Drżą usta pocałunków stęsknione,

dłonie rozkoszą rozpalone,

piersi pieści dotyk namiętności,

ruchy są pełne ekstazy miłości.

Być już zawsze szlachetną jednością,

piękna ciał nie dotykać szarością,

dnie i noce przytulać do siebie,

poczuć dotyk błękitu na niebie.

Ogarnięci mocy tchnieniem

- stworzeni tylko dla siebie.

Damo...

Bajka 37