Przejdź do komentarzylubię
Tekst 2 z 132 ze zbioru: tęsknoty
Autor
Gatunekproza poetycka
Formawiersz biały
Data dodania2018-12-31
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń1231

lubię gdy rok przed zmierzchem

sypie podarkami

jak konfetti

lubię czas przełomu

oczekiwanie urywki życzeń

zapisałam ubiegłe dni

pomalowałam  oddechem

wnętrze umysłu

marzenia wplotłam we włosy

czy uda się oszukać los

czy będę

przepraszać że żyję

czy przeciwnie walczyć z losem tobą




  Spis treści zbioru
Komentarze (4)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Z tymi podarkami, to nigdy nie wiadomo. Ale poezja, nowy rok radośnie wita, a nowemu, 2019 naszemu, co strzeli do głowy, nikt teraz nie wie, po co i na co...
avatar
Wiersz-wyznanie. Intymne, nieco przewrotne i bardzo kobiece.

Czas je zweryfikuje co do każdej litery
avatar
Dobre pytanie.

Czy uda się oszukać los?

(patrz tekst)

W ucieczce przed /trudnym wyboistym/ życiem /utożsamianym z losem/ niektórzy z nas w kryminalne siedzą w wiecznej recydywie aż do późnej starości.

Czy zdołali tym sposobem oszukać swój los??
avatar
Dlaczego to pytanie /czy uda mi się oszukać los?/ jest fundamentalną składową konstrukcji tego wiersza?

Bo to, co lubisz,

(vide tytuł)

ku czemu dążysz i co ciebie kręci, czemu poświęcasz wszystkie swoje siły,

z a w s z e determinuje twoje życie.

Kto się bawi, sobie tańczy.
Kto ma żonę, dziatki niańczy.
Kto gra w karty, miewa długi,
Kto zaś pali - pali szlugi :(
© 2010-2016 by Creative Media
×