Co możesz zrobić z odwieczną

wszędzie, w każdym na Ziemi narodzie,

siermiężną nagą prozą wszechobecnej narracji /starogreckiego boga/

zwycięstwa, pieśni - i wojny!

(patrz atrybuty: liść laurowy, lutnia oraz łuk i strzały)

stara jak świat retoryka wiecznego chłopczyka, Apolla

?

O czym tu pisać,

skoro nie Autor,

a jego bóg-bożek oraz żądni krwawych igrzysk i chleba Odbiorcy o wszystkim dawnieńkooooooo już zdecydowali

??

nie znajduję już słów o nim
mali bohaterowie wywijają tarczami

(patrz powieść bez boga i końca

- i wszystkie tytuły)

Wielki Panie Boże, módl się za nami!

Kim jest ten stary z taaaaaaaaką brodą

po dziś dzień wszechwładny

chłopczyk jak walczyk

Apollo

z jego ślinotokiem-narracją wiktorii, konfabulacji - i wojny,

które

NIE MIESZCZĄ SIĘ ni w głowie, ni w żadnej powieści

???

Napisałam

STARĄ jak świat RETORYKĄ wiecznego chłopczyka

Wieszcze złowieszcze

odwieczne jak echo

wciąż do nas powracające frazy:

cięcie - i odrastają
kroki które dudniły
na tamtej stronie

(patrz memento rzucone na porywistym wietrze)

Przechodniu! Powiedz Sparcie:
Tu leżym - jej syny,
Posłuszni jej prawom
Do ostatniej godziny!

/poeta

- i jego wierszem naskalny krwawy napis na ścianie wąwozu w Termopilach -

Symonides z Keos 556 - 468 przed Chrystusem/

Nie mieści się w żadnej głowie

żadna

perska, punicka, turecka, chińska, mongolska, napoleońska, bolszewicka, hitlerowska, w Zatoce Świń, falklandzka, irańska

etc., etc.

wojna,

A L E

nasz wieczny chłopczyk jak walczyk wciąż walczy,

i weź się teraz choć zabij