Władysław Łopian rozwiązał zagadkę świata
tak dużo
pandemio Tekst 32 z 118 ze zbioru: bo we mnie jest rock
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz biały |
| Data dodania | 2020-04-09 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 1359 |
pandemio bywasz lekcją
kolejną lekcją kłamstwa
w którym tkwię
więzień własnego ego
obudź w nas sekret miłości
uciekam myślami
w kierunku sierpniowego lata
uciekam we śnie
głębokim jak śnieg
nie dogonisz mnie
ja tutaj nie mieszkam
pandemio ujrzeliśmy cie
od wschodu do zachodu
we wszystkie kierunki uderzasz
zapadam się przykryj mnie ziemio
uciekam myślami
w kierunku sierpniowego lata
uciekam we śnie
głębokim jak śnieg
nie dogonisz mnie
ja tutaj nie mieszkam
pandemio zarazo z horroru
doświadcza nas palec boży
zamknięci w domach
czujemy lęk przed sobą
nowe teksty
oceny: bezbłędne / znakomite
Każdego
nigdy - i nigdzie - nie jest tak, że nie może być jeszcze gorzej
By śpiewał Wojciech Siemion
/gdyby żył/ - z wszystkich sił.
- Zarazy mór przede mną
Doświadczał nawet Nil
Z Chinami, Azją całą,
Małą czy nie-Małą ;(
Piosenka ta wesoła o pandemii
(vide tytuł, kolejne zwrotki plus refren)
wnosiła 2 lata temu
(patrz data publikacji)
choć "jakieś" światło w tamten surrealny czas