Zawsze chciałem wytworzyć wokół siebie mój własny intelektualny świat,

w którym widzę tylko to, co mnie interesuje.

Jednak do poglądów epoki romantyzmu jest mi daleko

i mój rozum zawsze będzie brał górę nad moimi marzeniami.

Jednak mój własny intelektualny świat ma w sobie nutkę egoizmu,

gdyż widzę w nim tylko to, co chcę widzieć.

Jednak w związku z tym nie chcę ranić ludzi,

moja górnolotność nie jest trudna do zaakceptowania przez ludzi,

tam, gdzie nie ma drugiego dna, nie należy tam na siłę go szukać.

Mój własny intelektualny świat to bardzo prosta struktura,

w której ludzie mieszają się z różnymi rzeczami

tworząc nieprawdopodobną harmonię.

Czymże byłby człowiek bez rozumu i intelektu?

Byłby tylko czymś, co nie zasługuje na bliższe poznanie.