Książkowy przykład

JAK NIE PISAĆ

Spójrzmy na tę nieudolną literacko zawoalowaną retorykę szczucia lepszych "my"
/"królestwo rodziny" i jego ekwiwalenty takie jak np. "ci, co trzymają światła moc"/

przeciwko gorszym "wy" /"obce królestwa"/

uważniej.

"Obce królestwa" /"czarna godzina nadęta"/:

1) fundują fiesty;
2) prawem manipulują;
3) dzień zmieniają w noc;
4) miecz głodu już kują;
5) szerzą wokół paranoje;

A co robi w tym szczuciu "królestwo rodziny"??

Dlaczego jest to nieudolne literacko?

- po pierwsze, dlatego, że Sztuka /w tym Sztuka Słowa/ od zawsze wszędzie na całym świecie była i jest nośnikiem wartości humanistycznych i nigdy nie nawoływała do żadnych wojen. No, chyba, że chodziło o wolność i niepodległość.

- po drugie, brak elementarnej logiki w przesłaniu, które jest zagrzewaniem do walki, chociaż mowa o "królestwie rodziny w pokoju";

- po trzecie, to, co zawsze: wciąż ten sam warsztat, czyli straszliwie naciągane "rymy", ta sama kosmicznie odleciana poetyka, epitety z Melmac, stopy jak kaszel suche i mokre,

i nic tylko się /jak mawiają nastolatkowie/ pochlastać

Jaka ma być twoja funkcja, ty, który w środku Europy żyjesz jako człowiek prosty?

(patrz tytuł, apostrofa - i refren)

Wcale nie masz żyć jak człowiek prosty!

Masz chwycić za miecz, za topór, za widły, za kij baseballowy, za pióro /na portalach literackich/, za mikrofon /na pielgrzymkach/ - i

w a l c z y ć !

Jak się to ma do katechizmu i nakazów, płynących ze Stolicy Apostolskiej??