DO PANI...5

Chciałem, Pani, zapukać w drzwi kołatką

Co się srebrem w półmroku jeszcze mieni

Chciałem, Pani, pokłonić się, gdy wyjdziesz

Spowita kolorami jasnej sieni

Chciałem, Pani, delikatnie niczym duszek

U progu pociągnąć za sznureczek

Chciałem, Pani, ucałować Twoje rączki

Gdy otworzysz usłyszawszy mój dzwoneczek

Nie znalazłem kołatki ni dzwoneczka

Toteż, Pani, odpuść wszystkie moje winy

Jeślim wtargnął bez pukania w Twoje życie

Jeślim wtargnął tak po prostu bez przyczyny