Władysław Łopian rozwiązał zagadkę świata
tak dużo
zasznurowany Tekst 25 z 164 ze zbioru: samotność
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz / poemat |
| Data dodania | 2020-12-16 |
| Poprawność językowa | - brak ocen - |
| Poziom literacki | - brak ocen - |
| Wyświetleń | 1055 |
skazany na porażkę
porzucony człowiek
skazany na samotność
strzały z ust podłych ludzi
każdym słowem uszczęśliwiony
każdym dniem zadowolony
każdego ranka ściągnięta maska
ludziom zasznurować usta
w smutku bez pomocnej dłoni
szedł naprzód
ogarniał wszystko dookoła
dom szkoła praca
służba wojskowa
minęło wszystko
przyjmował każdy
dzień z pokorą
nadstawiał policzek
gdy sił brakowało
każdym słowem uszczęśliwiony
każdym dniem zadowolony
każdego ranka ściągnięta maska
ludziom zasznurować usta
w smutku bez pomocnej dłoni
nowe teksty
z jednej strony
skazany na porażkę
porzucony człowiek
skazany na samotność
z drugiej zaś
szedł naprzód
ogarniał wszystko dookoła
dom szkoła praca
służba wojskowa
(patrz odpowiednie strofy)
Rozziew między wieloma twarzami tego Grey`a sygnalizuje spory problem z jego tożsamością i identyfikacją
skazany na porażkę
porzucony człowiek
skazany na samotność
jest jednocześnie
każdym słowem uszczęśliwiony
każdym dniem zadowolony
to mamy do czynienia albo z Ch. Chaplinem, albo z ciężką schizofrenią