List do barbarzyńcy (patrz nagłówek) jest skierowany tak naprawdę jedynie do tych, którzy potrafią czytać w tym samym języku, co Nadawca.

Sam Adresat - niestety, niestety - w powszechnym mniemaniu jako kompletny analfabeta posługuje się głównie /kuchenną/ łaciną oraz przemożną mową nigdzie nieszkolonego ciała, więc kudy jemu do czegoś technologicznie tak zaawansowanego jak list!

Chociaż... Zależy, kogo rozumiesz pod pojęciem barbarzyńcy; przedchrześcijańscy poganie przecież /Fenicjanie, Kartagińczycy, Egipcjanie, Grecy czy inni Hotentoci/ znali się - i nadal znają - na algebrze, ziołolecznictwie, nawigacji, ba! nawet na astronomii i architekturze!

i to dużo lepiej niż my-ludzie tzw. cywilizowani

Coś mi tu nie gra. W ogóle cała ta historia składa się z paradoksów.
Skoro rzeźbił, i miał świadomość tego co rzeźbi, czyli półkule, to nie taki tępy.
Wyciosał przy użyciu prymitywnych rylców? Jeżeli używał rylca, to na pewno nie wyciosał, bo rylec ma inne zastosowanie. I sorry, nie ma czegoś takiego jak prymitywny rylec. Rylec, to rylec. W epoce, do której nawiązujesz, nie było jeszcze rylców. Słowo to musiało powstać wraz z rozwojem narzędzi. No nie wiem, pazur smoka nazwiesz rylcem?
Dogłaskał żwirem, i do tego wciśniętym? No, pokaż no koleżanka jak to się robi, bo ja jeszcze nie widziałam czegoś takiego. A mam pewne doświadczenie w rzeźbie i glinie.
No i właśnie. Glina ma właściwości lecznicze, więc nie brudzi.

Ale, nie chcę być surowy. Ten wiersz może przynosić szczęście. Jak pluszowy kominiarz, albo Mikołaj który przynosi prezenty.

Kto ma czepne łapy, pochodzi od małpy. Ale to jest zupełnie nie a propos.

Barbarzyńco tępy -
Skoroś taki tuman,
We łbie przeciąg hula -
Niech cię zdziobią sępy!

Niech cię zeżrą ptaki,
Ssaki, ślimak i robaki,
Barbarzyńco durny
Siaki, taki - i owaki!