... I kiedy tam byłam świat inaczej wyglądał. Panie Doktorze ! Och, Panie Doktorze ! Doktorze... Ja nie chciałam wracać ! Ja się bałam myśleć wtedy. Doktorze... Andrzeju nadal się boję ! Patrz jak dłoń mi drży. Tak się boje !  

Tam było tak bezpiecznie. Jakby mnie ktoś przytulał. A wróciłam tutaj i znów mnie ktoś gwałci. Czuje te oślizgłe cuchnące dłonie na swoim pępku. Panie Magistrze niech Pan mnie nie karci za to, że żyć się tutaj boję. Panie Andrzeju popatrz w moje oczy ! Są tak wielko-źrenicowo przerażone ! Patrz ! Błagam spójrz jak się boje siedzieć koło rzeczywistego Ciebie !  

Patrz Idioto ograniczony ! Rzygam tym światem. Nie chce wyglądać i czuć się jak Ty. Żyć w pełnej iluzji o doskonałości rzeczywistości. Pierdole doskonałość tego miejsca. Pierdolę Pana nauki. Pierdolę Pana... Za przeproszeniem - nie pierdoliłabym gdybym nie musiała. Muszę Andrzeju.  

Przysięgam że wole jebać się z samą sobą niż  z tym światem ! Choć jestem bardziej niezrozumiała niż Wy Wszyscy razem wzięci - wolę swoje nieporozumienie niż słuchać Waszego !   

Ograniczona banda skurwysynów którzy nie mają za grosz wyobraźni !  

Chęć życia ? 

Idioto ! Kretynie ! Nie mów mi o chęci życia i o Jego sensie gdy sam się gubisz ! Ja znam cel swojego świata. Pozostanę w nim wierna mym przekonaniom. Bezpieczna. Zabezpieczona przed Twoim i Waszym zakłamaniem.  

Panie Doktorze Andrzeju... Żyj dalej w swojej iluzji rzeczywistości. 

ja wracam do świata mojego umysłu. 

pd