Po co płaczesz Dzieweczko? Któż Ci krzywdę zrobił?

Nikt to drogi Wędrowcze, on mnie wszak ozdobił...

Jaka jest to ozdoba, kiedy oczy smutne?

Źle dziś patrzysz Człowieku - to szaty pokutne

Za wszelkie moje grzechy, winy, przewinienia,

Dzięki łzom świat mój, serce... wszystko się odmienia.

On mnie kochał, szanował, pieścił i całował

Jam dała walizkę, żeby się spakował.

I odszedł wszak ode mnie na dni, lata, wieki

A mi się ostały te mokre powieki...

Po co go odesłaś, skoro serce krwawi?

Bo mnie, drogi Wędrowcze, każda miłość bawi!