zielone wzgórze

woła bezkresem

porankiem w niedzielę

na oścież otwartym oknem

bez przymusu

gnania w różne strony świata

rozchichotane powietrze

siada naprzeciwko mnie

będzie mamić zmysły

przesuwać obrazy

jeden po drugim

w kalejdoskopie natury

strach ulatnia się

zielona góra westchnień

zapowiada tamten świat