utkałam cię kiedyś z szarej mgły i cienia

samotnych wieczorów przy kieliszku wina

kilku tęsknych westchnień gdy na do widzenia

zmierzch całował w czoło rosy odrobiną

wspomnienia spłowiałe jak gałgan się strzępią

smak czereśni skwaśniał od oczekiwania

by poczuć na powrót tą pierwszą namiętność

rozkosz czułych szeptów i radość dawania

sny fatamorganą zastygły nade mną

wciąż jesteś oazą choć w ulotnym wirze

biegnę po omacku gdy noc zsyła ciemność

w zarys twoich ramion by być jeszcze bliżej

jak artefakt gładzę zapach na poduszce

zasuszone pąki nieśmiałych radości

w labiryncie myśli błądzących i pustce

kruszą się pod dłonią szelestem przeszłości

dzisiaj jeszcze mgnieniem wargi mi poparzy

gorycz widokówek z miejsc niedopieszczonych

młodo zaślubionych niedorosłych marzeń

i trawionych ogniem tamtych róż czerwonych