REQUIEM

Jeszcze pogonicie za tym życiem, pogonicie

z wywieszonym jęzorem pogonicie to życie

że on, że ona, że dom, że kasa

a na stole? – tylko wódka, sny i kiełbasa.

Nie ma wierszy -  bo pensja mała

są wzruszenia  - bo sąsiad ma więcej

a przecież poezja kiedyś cię kochała

a ty ją jeszcze goręcej.

Epitafium wyskrobią i łezkę uronią

bo tak wypada – wyskoczą z tym kirem nachalnym

więc kościstą, bez skóry dłonią

napiszesz ostatni wiersz – na komunalnym.