Noc kolejna roziskrzona

Nad grobami świat schylony

Zapalone wszystkie światła

Idą świętych bataliony

Mroku nie ma przepadł rano

A wieczorem nie powrócił

Ktoś na serio świętych taniec

Jak piosenkę sobie nuci

Żadnych szczęków kości świstów

Czy dyszących gardeł z piekła

Tylko cisza wypełniona

Atmosferą duszolepną

Pozlepiały się duszyczki

Ciepłem wytopionym z wosku

Zatęchnięty oddech wloką

Poprzez adwent aż do postu

To jest świętych noc najświętsza

Jest ich prawem przyjść i mówić

Na te same miejsca spojrzeć

W świecie żywych znów się zgubić