Ciemność mleczna  

W posadach, a nieufnie,  

wyrosłe wprost z serca  

uwolnienie.  

Prawie w korzeniu, a biernie,  

po jednym liściu  

bez znaczenia.  

Kwitnienie na pokaz,  

a tak ciężko liczyć  

pojedyncze kwiaty,  

pręciki ich głodu.  

W ciemności, a pogrążone,  

by nie ulec czemuś więcej  

niż słońcu.